.......Wzgórze .......Wawelskie

                                                                                            Widok z podnóża Kopca Kościuszki.
                                                                                                                Widok z  KOPCA WANDY

Czy jest to fikcja, ot taka sobie opowieść?

Odpowiedz jest prosta. Kopcem jest wzniesienie wawelskie. Ale znając dokładność pradawnych budowniczych, kopiec musiał istnieć. Mały, nieduży podobny do kopca KRAKA II, To sposób dokładnego wyznaczania miejsca na ziemi ruchu gwiazd. Po prześledzeniu umiejscowienia innych wzniesień ziemnych, praprzodkowie wykonywali to dokładnie. Precyzyjnie ! Na wzgórzu wawelskim jest jedno miejsce, gdzie widać niski kopiec ziemny. Czy jest to kopiec dawnych mieszkańców Krakowa?
                    Przekonajmy się !
 Badanie jest bardzo proste, kiedy posiadamy sprzęt geodezyjny. Możemy go namierzyć z niewiarygodną precyzją.
                    Zapytacie Państwo w jaki sposób? Wszystko jest opisane w artykule Profesora Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie. Ruch księżyca nad kopcami Estery i Kraka. Bez urządzeń możemy jedynie zaobserwować zjawisko i potwierdzić tezy z przybliżeniem.





 Kopiec na WZGÓRZU WAWELSKIM

To prawda ?

Czy mit ?









Tekst zaczerpnięty z http://pl.wikipedia.org/wiki/Wzg%C3%B3rze_Wawelskie

Wawel  wzgórze na Pomoście Krakowskim, w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, na lewym brzegu Wisły; historyczna dzielnica Krakowa.
Wawel ma charakter zrębu tektonicznego, który powstał w miocenie i zbudowany jest z liczących 161–155 mln lat górnojurajskich wapieni wieku oksfordzkiego.
Na wzgórzu znajdują się dwa zabytkowe zespoły budowlane[2]:

 Tekst zaczerpnięty z http://pl.wikipedia.org/wiki/Wzg%C3%B3rze_Wawelskie

Wawel do połowy XI wieku[edytuj]

Według badań archeologicznych ślady pierwszego osadnictwa datuje się na środkowypaleolit, około 100 tys. lat p.n.e. Jako osada położona na skrzyżowaniu szlaków handlowych szybko się rozwijał. Wawel był prawdopodobnie jednym z ośrodków władzy plemienia Wiślan, których organizacja państwowa powstała na przełomie VIII i IX wieku. O ich legendarnych władcach Kraku i Wandzie, mających żyć podobno w VII i VIII wieku, wspomniał XIII-wieczny kronikarz Wincenty Kadłubek. W X wieku ziemie Wiślan, i tym samym Kraków, weszły w skład powstającego państwa polskiego.
1000 roku zostało utworzone biskupstwo krakowskie, czego konsekwencją była budowa katedry – siedziby biskupa. Jednak ze względu na toczące się walki zCesarstwem Rzymskim, budowę prawdopodobnie rozpoczęto dopiero po zawarciu pokoju w Budziszynie, czyli około lat 20 XI wieku. Ze względu na bardzo nikłe pozostałości po pierwszej katedrze, nazywanej czasem „Chrobrowską” i pomimo trwających od dawna badań archeologicznych, nie udało się zrekonstruować jej wyglądu. Do lat 80 reliktykościoła św. Gereona utożsamiane były właśnie z pierwszą katedrą, ale teza ta, wysunięta przez Adolfa Szyszko-Bohusza, została odrzucona przez nowsze badania. Także co do momentu zniszczenia katedry nie ma zgodności – przypuszcza się, że mogło się to stać podczas najazdu księcia Brzetysława I w latach 40 XI wieku lub podczas pożaru w latach 80.
Oprócz katedry na wzgórzu istniały także inne zabudowania. Pierwsze odnalezione szczątki po budowlach drewnianych pochodzą z IX wieku, a kamienne – z przełomu X i XI wieku. Z tego okresu pochodzą pozostałości przedromańskich budowli murowanych, takich jak:

Romanizm (poł. XI w. – pocz. XII w.)[edytuj]

Na przełomie 1038 i 1039 Kazimierz Odnowiciel powrócił do Polski i przyjmuje się, że tym samym Kraków został siedzibą władzy królewskiej i stolicą państwa.






Czakram wawelski – według powstałej po drugiej wojnie światowej miejskiej legendy tzw. „miejsce mocy” w postaci kamienia mającego rzekomo znajdować się na terenie nieistniejącego już kościoła św. Gereona na Wzgórzu Wawelskim.

Historia powstania legendy[edytuj]

Legendę wymyślono prawdopodobnie po domniemanej wizycie w latach 30. XX wieku na Wawelu dwóch Hindusów, którzy ponoć rozmawiali w niezrozumiałym dla osób postronnych języku „o czymś”. Domysły zaczęły powoli żyć własnym życiem. Tajemniczy temat rozmowy z biegiem czasu stał się „miejscem specjalnej energii”, a następnie kamieniem ukrytym za ścianą dziedzińca wawelskiego (nigdy nie stwierdzono istnienia żadnego specjalnego kamienia w tym miejscu).
Jeżeli jednak opowieści o częstych pielgrzymkach Hindusów na Wawel są prawdziwe, to może być to skutkiem działalności teozofkiWandy Dynowskiej. Jak pisze prof. Michał Rożek, to Wanda Dynowska w dwudziestoleciu międzywojennym rozsławiła wawelski kamień. To według niej Apoloniusz z Tiany założył "centr duchowy Krakowa". Od roku 1935 przebywała w Indiach i popularyzowała tam ezoterykę Krakowa i czakram wawelski. W latach po wizycie w Polsce premiera Indii Nehru panowało w Krakowie dość powszechne przekonanie, że udał się do podziemi wawelskich, aby tam modlić się przy tajemniczym kamieniu[1].
Pierwotnie nie używano jeszcze terminu „czakram”. Termin ten nie występuje jeszcze w wydanej w latach 60. Wielkiej Encyklopedii Powszechnej[1]. Dopiero w latach 80. XX wieku na fali zainteresowania ideami New Age określono to miejsce mianem „czakramu Ziemi”, nawiązując do tantrycznego pojęcia ćakr, czyli siedmiu punktów energetycznych w ciele ludzkim. Zgodnie z nowo powstałym pomysłem, nieistniejącym w tradycji indyjskiej, na Ziemi również ma się znajdować siedem miejsc o specjalnej energii, wyczuwanej przez niektóre osoby. Stworzone przez różnych autorów listy tych miejsc bardzo się między sobą różnią[2], ale w większości zawierają takie pozycje, jak RzymJerozolimaDelhi itd[3][4].
Z czasem legenda czakramu wawelskiego obrosła w coraz bardziej nieprawdopodobne opowieści. Wśród środowisk wyznających poglądy pseudonaukowe największą popularność zdobyła sobie teoria, wedle której ów „kamień mocy” miał na Wawelu umieścićApoloniusz z Tiany, żyjący w I wieku grecki neopitagorejczyk[5][6]. Częstym błędem wśród osób wierzących w istnienie czakramu jest podawanie, iż kościół, w którym rzekomo się on znajduje, nosi wezwanie „św. Gedeona” i jest kaplicą[1][7].
Sprawa „czakramu” na Wawelu została na tyle dobrze rozreklamowana, że wspominają o nim także zagraniczne media[8][9].

Wykorzystanie pojęcia czakramu w marketingu[edytuj]

Idea czakramu jako tajemniczego miejsca pozytywnej energii bywa wykorzystywana do promocji turystycznej różnych obiektów również w innych regionach Polski, na przykład zamku w Lublinie[10]. Korzystając z popularności wawelskiego czakramu równieżNiepołomice zaczęły reklamować się własnym „miejscem mocy” na tamtejszym zamku, w którym wedle twórców legendy ma się znajdować fragment „magicznego kamienia” z Wawelu, umieszczony tam jakoby przez Kazimierza Wielkiego[11]. O czakramie zaczyna się mówić także w Kościele Mariackim w Gdańsku[12]. Pojawiło się również wiele firm posiadających w nazwie słowo „czakram”.

Kontrowersje[edytuj]

Sprawa czakramu pojawiła się ponownie w mediach na początku XXI wieku, gdy dyrekcja Zamku Królewskiego na Wawelu czyniła wysiłki mające na celu zdyskredytowanie legendy, motywując to z jednej strony niszczeniem ściany przez opierających się o nią wierzących, licznie przybywających w nadziei uzdrowienia przez dobroczynną energię[13], a z drugiej strony niezgodnością z wiarą katolicką oraz ośmieszaniem w ten sposób miejsca o wartościach historycznych i kulturowych[14].




Wschód księżyca widoczny z Wawelu.


                  4 listopad 2012 roku



Dane dla dnia 04.11.2012

Znak zodiaku:  Skorpion

Wsch. słońca: 06:36

Zach. słońca: 16:12 - nad kopcem KRAKA obserwowany                        
                                                             z kopca WANDY. 

Dzień trwa: 9 godz 36 min
Dzień dłuższy od najkrótszego o: 1 godz 32 min
Dzień krótszy od najdłuższego o: 6 godz 47 min

 Pełnia - dzień 6
Wsch. księżyca: 20:26 

Zach. księżyca: 11:16










Brak komentarzy:

Prześlij komentarz